Werkbank Academische vaardigheden

Naamwoordstijl

De naamwoordstijl is een stijlkeuze waarbij vaak een werkwoord als zelfstandig naamwoord wordt geformuleerd. Het is lastig om precies te definiëren wat de naamwoordstijl is, maar je zou kunnen zeggen dat het een verzamelterm is voor formuleringen waarbij naamwoorden (behoud, herstel) in plaats van werkwoorden (hij behoudt, hij herstelt) worden gebruikt.

Als je zelfstandige naamwoorden gebruikt in plaats van werkwoorden, dan komt er minder actie in de tekst. Bij een werkwoord (in de bedrijvende vorm) moet namelijk altijd een onderwerp genoemd worden (en eventueel een lijdend voorwerp). Om die reden vormt de naamwoordstijl soms, om dezelfde redenen als de lijdende vorm dat doet, een bedreiging voor de helderheid van de tekst. Wie op relevante plaatsen in de zin gebruik maakt van zelfstandig naamwoorden en niet van werkwoorden, maakt het voor de lezer moeilijk om te achterhalen wie nu eigenlijk iets doet in een zin. Voorbeeld:

Het is nu onduidelijk wie het streefcijfer bepaald heeft, en wie er van mening is dat een bredere benadering goed zou zijn. Deze onhelderheid in de tekst verdwijnt als de relevante zelfstandig naamwoorden worden omgezet in werkwoorden:

Dit betekent niet dat de naamwoordstijl altijd fout is. Soms kan de naamwoordstijl, vooral in wetenschappelijke teksten, zelfs nuttig zijn voor de opbouw van termen en voor de ontwikkeling van de tekst (Onrust, 2013).

1. Je kunt algemene wetten of regelmatigheden weergeven:


Lichamelijke inspanning bevordert de doorbloeding van het hart.

I.p.v. ‘als je je inspant, dan bevorder je dat je hart doorbloedt raakt’, wat veel minder een algemene regel aangeeft.

2. Je kunt een bewering verder uitwerken door die bewering samen te vatten met een nieuw gemaakt zelfstandig naamwoord, waardoor je op een economische manier daar weer wat verder over kunt vertellen (tekstontwikkeling) en er samenhang tussen de zinnen ontstaat;

Nog een voorbeeld:

Literatuur

Onrust, M. (2013). Vermijd de naamwoordstijl! Een onderzoek naar de houdbaarheid van een schrijfadvies. Proefschrift Vrije Universiteit Amsterdam.
J. Renkema  (2012). Schrijfwijzer. Amsterdam: Boom.
www.taaladvies.net (website van het Taalunieversum)

Overige pagina's in deze rubriek: Introductie   Zinsbouw   Woordkeus   Verwijswoorden   Structuurwoorden   Lijdende vorm   Toonzetting